| ** Νομοθεσία ** |
|---|
|
Νόμοι του ’38 για τα κατοικίδια Ζώα |
|
Ο ένας νόμος θεσμοθετήθηκε μόλις το 1938! Ο άλλος, αυτός που προβλέπει τα σχετικά για τη μεταφορά των ζώων, μάλλον. βρίσκεται στο 1938. Γιατί ο νόμος αυτός φαίνεται να αδιαφορεί για το πώς θα μεταφερθούν τα σχεδόν 2 εκατομμύρια κατοικίδια που ζουν στην Αθήνα, όταν οι κάτοχοί τους πάνε διακοπές. Όσοι έχουν κατοικίδιο ξέρουν καλά τι είναι οι «ειδικά διαμορφωμένοι χώροι». Ξέρουν, επίσης, πώς είναι να αναζητάς το «φιλόζωο» ξενοδόχο. Θέματα που θα όφειλε ένας νόμος μιας σύγχρονης κοινωνίας να έχει ρυθμίσει. Αν και ο νόμος της Φύσης είναι ο μόνος που αναγνωρίζουν τα ζώα συντροφιάς, η «συντροφιά» τους είναι υποχρεωμένη να γνωρίζει και όλους τους υπόλοιπους νόμους, της ανθρώπινης επινόησης. Μερικοί απ’ αυτούς θεσπίστηκαν για να μην τηρηθούν ποτέ. Άλλοι πάλι, καθίστανται τόσο ξεπερασμένοι από την πραγματικότητα που ακόμα και η δικαστική εξουσία θεωρεί περιττή την εφαρμογή τους. Ωστόσο, πρέπει να τους γνωρίζετε. Όλους. Η άγνοια νόμων όχι μόνον απαγορεύεται από το Σύνταγμα αλλά μπορεί και να σας βάλει σε μπελάδες. Αντίθετα, η ενδελεχής γνώση τους είναι δύναμη που πρέπει να κατέχετε, σ’ αυτήν τη χώρα που οι άνθρωποι «πεθαίνουν» και τα ζώα, απλώς «ψοφάνε»… Υπουργική απόφαση Υ1/β 2000 – 1995, «Επιτρέπεται η διατήρηση σε μια κατοικία μόνον ενός σκύλου και μιας γάτας ή δύο σκύλων ή δύο γάτων». Η απόφαση αυτή έλυσε τα χέρια όλων των ζωόφιλων με προβλήματα συγκατοίκησης, καθώς υπερισχύει του κανονισμού της πολυκατοικίας. Αν δηλαδή, ο κανονισμός απαγορεύει τα ζώα στα διαμερίσματα, απλώς αναφέρετε την απόφαση και το ζήτημα τελειώνει εδώ. Εκτός κι αν… Διατηρείτε σε μόνιμη βάση το σκύλο σας… σε ανοιχτούς ή κοινόχρηστους χώρους της πολυκατοικίας ή της μονοκατοικίας σας (μπαλκόνια, ταράτσες, φωταγωγούς κ.λπ.). Η ίδια απόφαση το απαγορεύει ρητά και προβλέπει μάλιστα απομάκρυνση του ζώου, αν δεν συμμορφωθείτε, από την Υγειονομική Υπηρεσία -παρουσία εισαγγελέα- και παράδοσή του σε φιλοζωικά σωματεία ή συλλόγους. Στη βόλτα, ο νόμος υποχρεώνει τους ιδιοκτήτες σκύλων… «να τον κρατάνε δεμένο και να βρίσκονται σε μικρή απόσταση από αυτόν». Εξαιρούνται τα τσοπανόσκυλα και τα κυνηγόσκυλα, «εν ώρα υπηρεσίας». Αν, συνεπώς, αρχίσετε να βελάζετε την ώρα που σας πιάσουν επ’ αυτοφώρω να βολτάρετε με το σκύλο σας ελεύθερο κι ωραίο, ίσως έχετε ελπίδες. Α, ναι! Είστε επίσης υπεύθυνος για την απομάκρυνση των ακαθαρσιών του σκύλου σας ώστε να μη δημιουργείτε εστίες μόλυνσης στον περιβάλλοντα χώρο. Ξέρετε τι σημαίνει αυτό… Πάτε διακοπές με το σκύλο σας μαζί; Ο νόμος φροντίζει να ενισχύσει τους δεσμούς σας με τον αγαπημένο σας σύντροφο. Απαγορεύει την παρουσία του στις καμπίνες των επιβατικών πλοίων και επιβάλλει τη μεταφορά του σε «ειδικά διαμορφωμένο χώρο» που πρέπει να έχουν όλα τα σκάφη άνω των 25 μέτρων (κανονισμός 24.3.95, άρθρο 13). Ο «ειδικός» αυτός χώρος βρίσκεται σε κάποιο σημείο που δεν προστατεύεται καν από τον ήλιο, δίπλα στην τσιμινιέρα, και περιέχει κλουβιά όπου μπορείτε να δοκιμάσετε τις ανοχές του σκύλου σας στην απομόνωση, στη βρώμα, στην αφυδάτωση και σε άλλες κακουχίες. Κατ’ εξαίρεση επιτρέπει την παρουσία μικρόσωμων ζώων στους χώρους ενδιαίτησης των επιβατών, αλλά το «μικρό» και το «μεγάλο» είναι ζητήματα ερμηνείας και φιλοζωίας. Φτάσατε στον προορισμό σας. Και ο ξενοδόχος σάς διαβεβαιώνει ότι ο σκύλος σας είναι καλοδεχούμενος. Δυστυχώς λογαριάζει χωρίς τον ξενοδόχο – νομοθέτη: Αναγκαστικός νόμος 1108 – 1938 (τόσο σύγχρονος!): «Απαγορεύεται να γίνονται δεκτοί εις τα ξενοδοχεία πελάται συνοδευόμενοι υπό κυνών ή άλλων κατοικίδιων ζώων, εκτός εάν το ξενοδοχείο διαθέτη ειδικόν διαμέρισμα διά κατοικίδια ζώα». Αν ο διπλανός σας διαμαρτυρηθεί για τον σκύλο σας, ο καλός ξενοδόχος είναι υποχρεωμένος να σας ζητήσει να πάτε αλλού. Μην τα βάλετε με τον ίδιον. Ο Μεταξάς -όπως οι περισσότεροι δικτάτορες- αγαπούσε τις γάτες… Επίσης απαγορεύεται η παρουσία σκύλων στις οργανωμένες παραλίες. Αυτό θα σας το πουν όλοι οι μαγαζάτορες που φοβούνται ότι ο σκύλος σας θα τρομάξει τους πελάτες τους από το αυθαίρετο beach bar που έστησαν στον αιγιαλό. Μόνο που «οργανωμένες παραλίες» είναι οι πλαζ του ΕΟΤ και ελάχιστες άλλες με εισιτήριο και συγκεκριμένες εγκαταστάσεις (λουτήρες, τουαλέτες, αποδυτήρια κ.λπ.). Οπότε αγνοήστε τον ίδιο, αλλά και το όργανο της τάξης που θα κληθεί για να σας συμμορφώσει. Ο νόμος είναι νόμος και πρώτοι απ’ όλους πρέπει να τον γνωρίζουν οι επιφορτισμένοι με την τήρησή του. Διάφοροι άλλοι νόμοι (όπως ο νόμος «γίγαντας» 1197/81) απαγορεύουν το βασανισμό όλων των ζώων, επιβάλλουν την καταγραφή του σκύλου σας μέσα στις πρώτες οκτώ εβδομάδες από τη γέννησή του «στον αρμόδιο φορέα», απαγορεύουν τη χρησιμοποίηση ζώων σε κυνομαχίες, αποθαρρύνουν τις εγκυμοσύνες και την αναπαραγωγή εφόσον τα κουτάβια δεν μπορούν να διατεθούν σε νέους ιδιοκτήτες. Ακόμα, απαγορεύουν την αναπαραγωγή για εμπορικούς σκοπούς σε όσους δεν έχουν άδεια εκτροφέα από τη Νομαρχία, επιβάλλουν τον εμβολιασμό κατά της λύσσας (που έχει εξαφανιστεί από την Ελλάδα εδώ και 57 χρόνια) και προάγουν τη ζωοφιλία στο περίφημο άρθρο 9, επιφορτίζοντας με το σκοπό αυτόν τις «αρμόδιες υπηρεσίες του υπουργείου Γεωργίας», που οργανώνει -θεωρητικά- σεμινάρια και προγράμματα πληροφόρησης σε Δήμους, Κοινότητες, σχολεία και ΜΜΕ. Πόσοι από τους προαναφερθέντες νόμους και διατάξεις τηρούνται στην πράξη; Όσες και οι ποινές που έχουν επιβληθεί στους παραβάτες στο διάστημα των «22 χρόνων ζωοφιλίας»: Σχεδόν κανένας. Φαίνεται πως η αποφθεγματική φράση του Παναγιώτη Κανελλόπουλου για την ανάγκη «ενός νόμου που θα επιβάλλει την εφαρμογή όλων των υπολοίπων» ισχύει και για τα λανθάνοντα ζωοφιλικά ένστικτα των συμπολιτών μας… |