** Ιατρικά Άρθρα**
Καρκίνος

 

Ο καρκίνος είναι η συχνότερη αιτία θανάτου μη οφειλόμενου σε ατύχημα στο σκύλο και τη γάτα. Είναι μια πάθηση που προκαλείται από την ανεξέλεγκτη διαίρεση κυττάρων του σώματος, τα οποία αποτελούν τα δομικά συστατικά όλων των ζωντανών ιστών. Τα καρκινικά κύτταρα έχουν χάσει τη φυσιολογική τους λειτουργία. Ο ανεξέλεγκτος πολλαπλασιασμός των κυττάρων μπορεί να οδηγήσει σε εντοπισμένη διόγκωση, που ονομάζεται όγκος, ή όπως στην περίπτωση του καρκίνου του αίματος, τα καρκινικά κύτταρα μπορεί να κυκλοφορούν σε όλο το σώμα. Οι καλοήθεις όγκοι παραμένουν σε ένα σημείο και συνήθως αναπτύσσονται αργά, μπορούν όμως να προκαλέσουν προβλήματα πιέζοντας τα γειτονικά όργανα και αγγεία. Οι κακοήθεις όγκοι είναι πιο επιθετικοί και διεισδύουν στους γειτονικούς ιστούς, ενώ συχνά διασπείρονται μέσω του κυκλοφορικού σε άλλα σημεία του σώματος.

Αν και ο καρκίνος αποτελεί λόγω ανησυχίας για τους περισσότερους ιδιοκτήτες κατοικίδιων ζώων, υπάρχουν σήμερα νέες δυνατότητες θεραπείας, οι οποίες περιγράφονται συνοπτικά , και που μπορούν να προσφέρουν ελπίδες για πολλούς καρκινοπαθείς σκύλους.

Παράγοντες που επηρεάζουν την πιθανότητα εμφάνισης καρκίνου στο σκύλο και τη γάτα.

Ηλικία: σχεδόν οι μισοί σκύλοι ηλικίας μεγαλύτερης των 10 ετών πρόκειται να αναπτύξουν καρκίνο.

Φυλή: Ορισμένοι τύποι όγκων είναι συνηθισμένοι σε συγκεκριμένες φυλές σκύλων, π.χ. οι όγκοι του δέρματος στα Μπόξερ, οι όγκοι του σπλήνα στους Γερμανικούς Ποιμενικούς και ο καρκίνος των οστών στις γιγαντόσωμες φυλές. Οι γάτες της φυλής Σιάμ εμφανίζουν τη μεγαλύτερη προδιάθεση σε σύγκριση με άλλες φυλές.

Φύλο: Ορισμένοι τύποι καρκίνου αναπτύσσονται υπό την επίδραση των ορμονών του φύλου, όπως  είναι οι όγκοι των μαστών στα θηλυκά και αυτοί του προστάτη στα αρσενικά.

Περιβάλλον: Στους περιβαλλοντικούς παράγοντες συγκαταλέγονται διάφορες χημικές ουσίες, όπως ορισμένα παρασιτοκτόνα και ζιζανιοκτόνα, καθώς οι ακτινοβολίες, όπως οι ακτίνες Χ.

Συμπτώματα του καρκίνου

  • Μη φυσιολογικές διογκώσεις που επιμένουν ή συνεχίζουν να μεγαλώνουν.
  • Πληγές που δεν επουλώνονται.
  • Απώλεια βάρους.
  • Αφύσικα αυξημένη ή μειωμένη όρεξη.
  • Αιμορραγία ή έκκριση από οποιαδήποτε φυσική οπή του σώματος.
  • Δυσάρεστη οσμή.
  • Δυσκολία στην πρόσληψη ή στην κατάποση της τροφής.
  • Απροθυμία για άσκηση ή απώλεια ζωτικότητας.
  • Επίμονη χωλότητα ή δυσκολία στην κίνηση.
  • Δυσκολία στην αναπνοή.
  • Δυσκολία στην ούρηση ή στην αφόδευση.

ΠΡΟΣΟΧΗ

** Αυτά είναι τα πιο συνηθισμένα σημάδια, αλλά ο καρκίνος είναι τόσο περίπλοκη κατάσταση που μπορεί να υπάρχουν και άλλα σημάδια πέραν των παραπάνω.

Η παρουσία οποιουδήποτε από τα σημάδια αυτά δεν σημαίνει αυτόματα πως το ζώο σας έχει καρκίνο, όμως όλα θα πρέπει να αξιολογούνται από τον κτηνίατρο. Γι’ αυτό είναι καλό να συμβουλεύεστε τον κτηνίατρο σας αμέσως μόλις διαπιστώσετε κάποιο από τα παραπάνω σημάδια.

Διάγνωση του καρκίνου

Επειδή υπάρχουν αρκετοί τύποι καρκίνου, ο κτηνίατρος σας ενδέχεται να προβεί σε μια από τις ακόλουθες διαγνωστικές εξετάσεις:

Ψηλάφηση: Εξέταση του ζώου για τη διαπίστωση μικρών διογκώσεων.

Εξετάσεις αίματος: Εξέταση των κυττάρων του αίματος, αλλά και καθορισμός των επιπέδων ορισμένων ουσιών που μπορεί να έχουν προκύψει από την καταστροφή ιστών, την οποία προκάλεσε ο καρκίνος.

Βιοψία: Λήψη δειγμάτων από ιστούς των όγκων, είτε με μια πολύ λεπτή βελόνη, είτε με την εκτομή τμήματος του όγκου κατόπιν αναισθησίας. Τα δείγματα αποστέλλονται σε εργαστήριο για μικροσκοπική εξέταση.

Απεικονιστικές διαγνωστικές μέθοδοι: Συνήθως με ακτινογραφία, αλλά τελευταία αυξάνεται η χρήση υπερηχοτομογράφου.

Ενδοσκόπηση: Εισαγωγή ενός σωλήνα οπτικών ινών στο σώμα για την παρατήρηση και τη λήψη με βιοψία δείγματος του όγκου, κατά κύριο λόγο στον πεπτικό σωλήνα και τις ουροφόρους οδούς.

Διαχείριση και έλεγχος του καρκίνου.

Εάν διαγνωστεί καρκίνος στο ζώο σας, η χρήση μιας από τις πολλές διαθέσιμες σήμερα θεραπευτικές αγωγές μπορεί να έχει θετικό αποτέλεσμα.

Χειρουργική επέμβαση:

Σε εντοπισμένους όγκους η χειρουργική απομάκρυνση του όγκου μπορεί να οδηγήσει σε πλήρη ίαση.

Εφόσον ο καρκίνος έχει εξαπλωθεί σε άλλα σημεία, ο κτηνίατρος ενδέχεται να συστήσει μια από τις εξής λύσεις:

Χημειοθεραπεία:

Χρήση ειδικών αντικαρκινικών φαρμάκων με σκοπό την καταστροφή των καρκινικών κυττάρων. Τα χημειοθεραπευτικά φάρμακα χορηγούνται ορισμένες φορές με τη μορφή ταμπλέτας ή συνηθέστερα με ενδοφλέβια έγχυση.

Ακτινοθεραπεία:

Πραγματοποιείται σε εξειδικευμένα κέντρα, με αυτήν αντιμετωπίζεται ο καρκίνος με τη χρήση ακτινών υψηλής ενέργειας, οι οποίες καταστρέφουν τα καρκινικά κύτταρα, προκαλώντας τις μικρότερες δυνατές βλάβες στα φυσιολογικά κύτταρα.

 




 

Επιστροφή